۳/۲۲/۱۳۸۶

من خوبم

حیف که تصمیم گرفته‌‌ام مثبت فکر کنم٬ وگرنه به شدت دلم می‌خواست توی وبلاگ ناله و فغان راه بیندازم ک
ه سوژه برایش فراوان دارم.
اما عجالتا همین یکی را داشته باشید که لپ‌تاپ پیر و فکسنی‌ام به دلیل سقوط از ارتفاع دیگر قادر به برقراری ارتباط با عالم بالا نیست و تنها می‌تواند شب‌ها که خسته به اتاقم برمی‌گردم برایم موسیقی پخش کند تا تحمل خماری دنیای مجازی آسان‌تر شود.
پی‌نوشت: لعنت به گرانی بلیط در این فصل (این را در پی‌نوشت آوردم که جزء آه و ناله محسوب نشود!)

۱ نظر:

ناشناس گفت...

:دی
چه تصمیم جالبی ...
چه لپ تاپ با مرامی !