۸/۱۹/۱۳۸۵

شریفی

ای روزگار! ای روزگار!
آخه چی میشد اگه من هم شریفی بودم؟* اون وقت می‌تونستم امیدوار باشم که به زودی سر و کله‌ی همکلاسی‌ها و هم‌دانشگاهی‌های سابق این طرف‌ها پیدا بشه تا این‌ور دنیا تک و تنها نمونم...
اما حالا اگه تا آخر عمرم هم صبر کنم٬ چشمم آب نمی‌خوره که کسی از چهارراه لشگر** با من همشهری یا حتی هم‌ایالتی بشه.

*صرف نظر از این نکته‌ی کم‌اهمیت(!) که اصولا شریف دانشگاه علوم انسانی نیست.
**مجاز از دانشکده‌ی سابقم

۱ نظر:

ناشناس گفت...

albateh bayad man ham begam ke sharif ye daneshkade oloom e ensani ( daneshkadeh modiriat o eghtesad )dare!!